Οι συστηματικές παλαιοντολογικές ανασκαφές έχουν φέρει στο φως την αξιοσημείωτη βιοποικιλότητα της πανίδας που έζησε στην ευρύτερη περιοχή της Μεγαλόπολης πριν από περίπου 700 με 100 χιλιάδες χρόνια, δηλαδή κατά την διάρκεια του Μέσου έως τις αρχές του Ανωτέρου Πλειστοκαίνου.
Η πανίδα χαρακτηρίζεται από την παρουσία πολλών φυτοφάγων θηλαστικών όπως ο ευρωπαϊκός ελέφαντας, ο ρινόκερος, ο ευρωπαϊκος ιπποπόταμος, o άγριος ούρος, ο αρχαϊκός βίσωνας, ένα είδος κερκοπιθήκου, ο αγριόχοιρος, ο άγριος ίππος, καθώς και τέσσερα διαφορετικά είδη ελαφιών. Στην πανίδα περιλαμβάνονται επίσης και αρκετά σαρκοφάγα θηλαστικά όπως η στικτή ύαινα, η λεοπάρδαλη, η αγριόγατα, ο λύκος, η αλεπού, η νυφίτσα και η ενυδρίδα. Την βιοποικιλότητα της πανίδας συμπληρώνουν ακόμα πολλά είδη μικροθηλαστικών, πτηνών και ερπετών.
Η παρουσία λίθινων εργαλείων, καθώς και η επεξεργασία με αυτά ορισμένων εκ των απολιθωμάτων, τεκμηριώνει την παρουσία των πρώτων παλαιολιθικών ανθρώπων στην Ελλάδα.