Η κρίση που προέκυψε κατά την περίοδο απομόνωσης της Μεσογείου ονομάζεται «Κρίση Αλατότητας του Μεσσηνίου». Τελείωσε, όταν οι τεκτονικές δυνάμεις ‘άνοιξαν’ το στενό του Γιβραλτάρ. Έτσι, το νερό του Ατλαντικού Ωκεανού πέρασε προς τη Μεσόγειο και αυτή μετατράπηκε από υπεράλμυρη λίμνη σε θάλασσα.
Τα θαλάσσια ζώα του Ατλαντικού μεταφέρθηκαν μαζί με τα ύδατα μέσα στη Μεσόγειο. Επομένως, οι θαλάσσιες πανίδες μετά τον κατακλυσμό της Μεσογείου έμοιαζαν πολύ με εκείνες του Ατλαντικού πριν περίπου 4,8 εκατομμύρια χρόνια (Ζάγκλιο). Με τον καιρό, οι θαλάσσιοι οργανισμοί της Μεσογείου διαφοροποιήθηκαν και έφτασαν στις πανίδες που γνωρίζουμε σήμερα στις θάλασσές μας.